Verslag van de kumpulan van 16 maart 2025

Een heerlijke doordeweekse en zonnige dag.
De sneeuw en de vorst zijn verdwenen en er is een heerlijke en aangename voorjaarstemperatuur.
En als je heel stil bent, kan je de eerste grassprieten bijna horen groeien.
In elk geval voor mij een dag om weer eens langdurig op de voetjes te wandelen door de natuur.
Rugzak om (gevuld met waterzak en noodzakelijke versnaperingen), wandelstokken mee en gaan.
Na zo’n 1 ½ uur wandelen stond een bankje klaar om even te rusten, te drinken en wat te eten.
Het was stil om mij heen, alleen de natuur.
Plotseling zag ik uit mijn rechter ooghoek een haas rechtop staand en de oren recht omhoog.
Het leek wel of die haas mij observeerde. Ik keek naar de haas en zei: “Dag haas.”
Tot mijn stomme verwondering zei de haas: “Dag mens.” Verschrikt keek ik om me heen,
maar buiten de haas en mij was er niemand. Had ik gedroomd? Een sprekende haas?
Begon ik dingen te zien en geluiden te horen die er niet waren?
Begon mijn leeftijd parten te spelen? Ik keek weer naar de haas en die was er nog steeds.
“Jij praat mensentaal?”, vroeg ik. “Zeker”, zei de haas, “maar ik ben geen gewone haas,
ik ben de paashaas. En de paashaas kan net zo als mensen denken en praten”.
Ik begon te lachen en zei: “Dag paashaas, het is nog maar in de maand maart,
en Pasen is dit jaar op 20 en 21 april, je bent dan wel rijkelijk vroeg.” “
Dat weet ik wel”, zei de haas, “maar wij paashazen moeten al op tijd aanwezig zijn
om straks de paaseieren weer te verstoppen.
Dat is hard werken voor ons en direct daarna moeten we ons weer verstoppen
omdat jagers niet het verschil zien tussen hazen en paashazen.”
Glazig keek ik de haas aan, was dit nu echt?
Maar de haas vervolgde zijn verhaal en zei: “Weet je wel dat je als mens een mooi leven hebt.
Jullie hebben huizen, verwarming maar ook, heel belangrijk, bijna elke maand een kumpulan van de Matahari.
Waar mensen samen komen, met elkaar praten en het gezellig maken met muziek en hapjes.
Ik hoef jou toch niet te herinneren aan die 2 dames in de bus?
Die gaven precies weer wat zo mooi is aan jullie kumpulan. Dus, ga daar heen en geniet.
Maar nu moet ik weg, want ik zie een man aankomen met een geweer en een hond.
Dag, tot ziens en een prettige wandeling verder.” En weg was de haas, mij verbijsterd achterlatend.
Afwezig groette ik de jager die voorbij liep. Ik stond op, deed de rugzak weer om en liep verder door naar huis.
Ik had niet gedroomd of toch wel? In elk geval genoeg stof om over na te denken.
Over een aantal dagen is het zondag 16 maart, dan is er weer de kumpulan.
Ik weet zeker dat ik daar weer naar toe ga.
De al of niet fictieve haas had wel gelijk, de gezelligheid, de sfeer, de muziek, kortom, het complete plaatje.
Goedgemutst wandelde ik deze dag naar het MFC gebouw in de P.C. Hooftlaan.
Binnen waren bestuursleden en vrijwilligers al weer druk bezig om de zaal weer in te richten en gezellig te maken.
Bandleden van D’Choise waren ook al druk bezig hun instrumenten op het podium te plaatsen en aan te sluiten.
En de eerste bezoekers melden zich al op tijd bij Bonard en Amy voor de toegangspenningen.
Om 15.05 uur opende Edu deze kumpulan, nadat hij 3 maanden in Spanje had vertoefd.
Hij was verheugd dat er ook nieuwe gezichten te zien waren.

Edu had de volgende mededelingen:
- Miel en Linda verblijven 2 maanden in Indonesië
- Camida verzorgt vandaag de catering, geen bonnen maar cash afrekenen
- Verzoek vuile glazen en kopjes zelf in de bakken te plaatsen
- Foto’s worden gemaakt door Adri. Wilt u een foto van u niet op de website hebben,
  dit direct aangeven of na plaatsing aan het bestuur kenbaar maken
- Het bestuur zou het op prijs stellen als u een verslag maakt van uw indrukken van deze middag
- Deze middag treedt de band D’Choise uit Deventer en Apeldoorn op
- Allen een hele fijne en gezellige middag gewenst.

Na deze introductie was het de beurt van de band, die begonnen met een Poco2 ,
wat de meeste bezoekers al direct naar de dansvloer lokten.
En heel eerlijk, de band speelde fantastisch en de sfeer werd steeds gezelliger.
Van zowel de snacks als de catering werd goed gebruik gemaakt.
Ook de penningmeesters constateerden dat er iets meer dan 70 betalende bezoekers waren gekomen.
Deze bezoekers hebben vandaag genoten van de gezellige en ontspannen sfeer.
Helaas, alweer te snel was het weer 18.30 uur en moest Edu deze kumpulan weer sluiten.
Hij bedankte de bezoekers en de leden van de band voor hun komst en wenste iedereen een veilig en wel thuis.
De volgende kumpulan is op zondag 13 april 2025,
deze keer de 2e zondag van de maand omdat het Pasen isop 20 april.
Dan treedt voor u op de band Country 5F.
Daarna is er nog op 18 mei 2025 een kumpulan, als laatste voor de vakantiestop.
Wilt u voor de vakantiestop nog genieten van de gezellige Matahari,
dan hebt u nog 2 x de mogelijkheid, dus aarzel niet.
Na afloop van het opruimen liep ik gedachten terug naar huis, langs wat struikgewas.
“Dat was een gezellige kumpulan vandaag”, hoorde ik opeens een stem zeggen.
Verbaasd keek ik op in de richting van het struikgewas .
Waren dat 2 oren die omhoog stonden? Het zou toch niet …….
Jawel, de paashaas. “Hoe weet je dat?”, vroeg ik.
“Ik heb buiten stiekem geluisterd naar jullie en de goede muziek,
wat heerlijk dat jullie zo’n fijne kumpulan hebben”, zei de paashaas.
Ik knipperde een paar maal met mijn ogen, maar ik zag niets meer.
Had ik dan toch een fata morgana gehad? Ach, wat maakt het ook uit.
Samen met die andere bezoekers heb ik een fantastische middag gehad, die ik niet had willen missen.
Dus, tot zondag 13 april 2025.
AV